AMPHITEATRUM


Ruinom podobne serce moje - ruinom ogromnym i bezkształtnym.
Mrok otulił rany moje, po lazurowych wschodach prowadzi mię zaduma w gwiazdy.
Orionie - bracie mój - w purpurowym zarzewiu wulkanów czytający księgę przeznaczeń.
I ty siostro moja, Andromedo przykuta do skał.
I ty łamiąca dłonie Kassjopeo, której córę wzięło na pożarcie złe bóstwo - miłość.
I ty Perseuszu, coś ujarzmił obłąkane loty swej wyobraźni.
I ty Liro - i ty Orle - i ty najbliższa nam grzywo Centaura.
O gwiazdy, magowie, składający hołd wiekuistemu sercu !
Wzmocnijcie chlebem aniołów mnie, najciemniejszego z tułaczów po otchłani.
Męczennicy, których krew użyźnia bryłę ziemi,
dziewice niewinniejsze od lilij, młodzieńcy dzielniejsi od posągów,
rozżarzcie serce moje w trybularz wonności.
Aniołowie - otom dzwon zaryty w piasku,
na wysokich górach postawcie mię braciszkowie moi,
abym dolinom opętanym w mroku zwiastował Ducha Pocieszyciela.
O ruiny serca mego, ogromne i bezkształtne w mroku,
poryte wąwozami cieniów, które nie wiem dokąd zawiodą,
pełne więzień i klatek na potwory, łańcuchów pordzewiałych od krwi i od łez.
...
I tylko gwiazdy wyświecają się w sznur obłąkanych nieskończonością okien,
a niebiosa rozwinęły się nade mną jako szafirowe żagle. 
...
Stało się.
Zapadły pode mną niebiosa - kępa kwiatów pod stopą kamiennego olbrzyma
i mrok zgęstniał dookoła.
A nad głębinami duch - gasi gwiazdy i rozżarza wizje, świetniejsze od gwiazd.


                                                                               / Tadeusz Miciński - " Koloseum " /

   Tematem mojego dzisiejszego wpisu jest "amfiteatr", czyli odkryta arena o kształcie koła czy elipsy, otoczona wznoszącymi się schodkowo rzędami siedzeń dla widzów, a przeznaczona do pokazów walk gladiatorów, walk z dzikimi zwierzętami. Jest to po prostu wieki kompleks "rozrywkowy" czasów imperium rzymskiego.
    Rozrywkowy wziąłem w cudzysłów bo jakoś trudno przyjąć mi te walki za rozrywkę.

  W czasach imperium rzymskiego zbudowano setki amfiteatrów. Każde większe miasto Italii a także dzisiejszej południowej Francji posiadało taki obiekt. Amfiteatry mogą być jak większość rzymskich, gdzie scena-arena jest otoczona wybudowaną widownią, lub takie, gdzie jest scena i wachlarzowato ułożona widownia, wkomponowana w naturalnie ukształtowany terenu. 

   Podejrzewam, że najbardziej znanym amfiteatrem jest rzymskie Koloseum. Każdy, kto był w Rzymie to poza spotkaniem z papieżem zwiedzał starożytny Rzym i spotkał na swej drodze ten olbrzymi amfiteatr.

rzymskie Koloseum :

  

                                                                                                                          / zdjęcie z internetu/

starożytny obywatel

pod starożytną budowlą :

   Miałem też okazję być w Weronie i tam też spotkałem piękną Arenę, pochodzący z lat 40-tych I wieku amfiteatr, a więc starszy od rzymskiego - lata 80-te. Co do wielkości, jest to trzeci po Rzymie i Campanii. Kiedyś miał trzy piętra, ale trzęsienie ziemi z XII w uszkodziło najwyższą kondygnację.

   Amfiteatr jest ważnym, ale być w Weronie to przede wszystkim trzeba odwiedzić dom Juli, na którego balkon wspinał się Romeo. Szekspir, który nigdy w Weronie nie był opisał autentyczną historię zwaśnionych rodów Capuletich i Motecchich i tak powstała legenda Romea i Julii, która żyje i żyć będzie. Widzimy to po tysiącach karteczek przypiętych gdzie się da i tysiącach podpisów na każdym wolnym miejscu

legendarny, mimo że dobudowany dopiero w 1935 roku

balkon w domu Julii :

,    

Julia,

dotknięcie jej wypolerowanych piersi

gwarantuje znalezienie, lub zachowanie istniejącej,

prawdziwej miłości :

wejściowe drzwi do domu Julii

zapełnione tysiącami podpisów :

   Legenda, legendą. Romeo i Julia doczekali się miejsca w wielu piosenkach, wierszach, w filmach, różnych inscenizacjach, ale my mamy mówić o amfiteatrze.
   Werońska Arena to miejsce festiwali operowych, wielu koncertów i przedstawień teatralnych,a więc spełnia należne jej od wieków zadanie - dostarcza ludowi rozrywki.

Arena z lotu ptaka : 

                                                                                                                       / zdjęcie z internetu /

para zakochanych

- przyszli tu spod domu Julii :

   Kolejnym miastem z rzymskim amfiteatrem to francuskie Arles, które odwiedziliśmy w długi majowy weekend. Miasto nazywane drugim Rzymem to dzisiaj, można powiedzieć, wielkie muzeum. Nagromadziło się tu w obrębie starego miasta bardzo dużo interesujących budowli, z których najważniejsze wpisane są na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Mamy tu przykład obu antycznych amfiteatrów - Arenę Arles i położony w pobliżu antyczny teatr.

arleskie amfiteatry z lotu ptaka :

                                                                                                                           / zdjęcie z internetu /

Arena - Arles detale :

czyżby starożytny, rzymski legionista ?

   Arles - piękne, urokliwe stare miasto :

   Arles słynie nie tylko ze swych licznych, antycznych budowli. To w tym mieście przez ponad rok mieszkał Vincent van Gogh. To tu, mimo że był uznawany za dziwaka, a nawet za wariata, namalował swoje najbardziej rozpoznawalne obrazy

w kawiarni byłem, kawę wypiłem :

niektórym do szczęścia

brakuje naprawdę jedynie szczęścia

                                                                                               /Stanisław Jerzy Lec/

droga do szczęścia

jest prosta jak promień słońca

i tak samo długa

                                                                                               /Wojciech Wiercioch/

jeśli chodzi o szczęście,

to warto się po nie bardzo nisko schylić

                                                                                              /Erich Maria Remarque/

chcesz być szczęśliwym

- pozwól, by inni byli z tobą szczęśliwi

                                                                                              /Sokrates/  

większość emocji wyrazisz słowami,

pozostałe to sztuka - obraz, muzyka, teatr.

życie jest jak teatr,

tylko od ciebie zależy jaki spektakl zagrasz w nim

świat to jeden wielki teatr

każdy odgrywa jakąś rolę