wtorek, 29 listopada 2016

GALERIA  CZTUKI


Prawdziwy artysta nie posiada dumy.
Widzi on, że sztuka nie ma granic, 
czuje jak bardzo daleki jest od swego celu
i podczas gdy inni podziwiają go,
on sam boleje nad tym,
że nie dotarł jeszcze do tego punktu,
który ukazuje mu się w oddali
jak światło słońca.

                                                     Ludwig van Beethoven



Sztuka to wieczne przezwyciężanie
wszystkiego co niedołężne,
ułomne i niedojrzałe.
Poszukiwanie coraz to doskonalszej formy,
coraz pełniejszego wyrazu.

                                                 Karol Szymanowski



   Muszę zaraz na początku usprawiedliwić się - w tytule dzisiejszego posta nie ma błędu. Tu naprawdę chodzi o cztukę i to tę pisaną dużą literą - prawdziwą sztukę.
   Nasz wnuczek Dawid - 7 lat - przez kilka ostatnich jesiennych popołudni zawzięcie rysował. Zużył chyba kilkadziesiąt kartek papieru. Kiedy zakończył, jako jednoosobowe jury wybrał jedenaście rysunków i zapowiedział, że tworzy galerię sztuki. Na klatce schodowej taśmą malarską ponaklejał swoje prace na ścianę. Kiedy ocenił, że wszystko jest pięknie wyeksponowane, chwilę się zastanowił i doszedł do wniosku, że potrzebny jest jeszcze plakat promujący jego wystawę. Jak pomyślał tak zrobił : 



   Mama Dawidka zauważyła błąd - galeria cztuki, Dawid przyjął ze spokojem słowa krytyki, ale osobiście uważał, że błędem to było doszukiwanie się błędów w jego sztuce. Plakat już wisiał, wernisaż się odbył, autor prac nie krył dumy ze swych prac, a tu ktoś przejmuje się jedną, jedyną literką ...
   A oto galeria prac Dawidka : 


... jedzie pociąg z daleka ...


... proszę zwrócić uwagę :
wiadukt ma podaną nośność,
są też inne znaki których ja nie potrafię odczytać,
po prostu nie jestem kolejarzem ...   



... przy semaforze ze światłami znajduje się dróżnik,
a pod wiaduktem - wiadomo dziadziu kosi trawę ...  


... pociąg wjechał w zdecydowanie górski teren ...



... przeciska się przez tunel ...


... góry zawsze są piękne,
rysunek również ...



... w górach na tak stromym zboczu używa się raków ...



... życie jest piękne,
zwłaszcza gdy ma się domek w górach z takimi balkonami :








... nadchodzi wiosna,
dziadzio jak zwykle do kosiarki,
a babcia chyba sadzi kwiatki ...

... i jeszcze jeden ważny szczegół
- przed domem na parkingu
stoi samochód Dawida ...

   
   Wszystko mogło być dobrze, albo nawet jeszcze lepiej, ale każdy z oglądających galerię zauważał cztukę, a nie prawdziwą sztukę. Dawid nie wytrzymał presji, dorysował jeszcze trzy rysunki ...





... i przygotował nowy plakat promujący wystawę,
teraz już 14 obrazków :


... chciał dobrze, a wyszło jak zwykle - sztóki ...



każdego dnia
trzeba posłuchać choćby krótkiej piosenki,
przeczytać dobry wiersz,
obejrzeć piękny obraz,
a także, jeżeli to możliwe
powiedzieć parę mądrych słów      

czwartek, 24 listopada 2016

KU  PAMIĘCI 2


Czemu Cieniu odjeżdżasz, ręce złamawszy na pancerz
Przy pochodniach, co skrami grają około twych kolan ?
Miecz wawrzynem zielony i gromnic płakaniem dziś polan ;
Rwie się sokół i koń twój podrywa stopę jak tancerz.
Wieją, wieją proporce i zawiewają na siebie.

Jak namioty ruchome wojsk koczujących po niebie,
Trąby długie we łkaniu aż się zanoszą i znaki
Pokłaniają się z góry opuszczonymi skrzydłami
Jak włóczniami przebite smoki, jaszczury i ptaki
Jako wiele pomysłów, któreś dościgał włóczniami.



                    Cyprian Kamil Norwid - " Bema pamięci rapsod żałobny "   fragment





   Mój poprzedni post "Ku pamięci" Krystek skomentował słowami : " A co będzie napisane na naszych grobach ?? ". Odpowiedziałem : " Czym my sobie w życiu zasłużyliśmy, by cokolwiek o nas napisano ...". No właśnie. Czym mamy sobie zasłużyć ? 
   Teraz kilka dni po moim wpisie widzę wyraźnie, że zasłużyć to możemy sobie nie "czymś", ale "kimś". Liczyć się będzie to Kim jesteśmy, kim byliśmy. Świadomie "kim" napisałem dużą literą.

   Obiecałem, że zaglądnę na nasze rzeszowskie stare cmentarze - na ulicy Targowej i ten nowszy pobiciański. Spodziewałem się tu innych, może ciekawszych "informacji nagrobnych".
   Takie właśnie są :


 powiązania rodzinne i zawód idą w parze :










   Ostatni napis daje mi do zrozumienia, że być kolejarzem to było "coś" 
widać to po kolejnych napisach : 




  

komunikacja to nie tylko PKP :



możemy poznać jak ważnym był
tytuł obywatela miasta : 











miastu można zasłużyć się w różny sposób :












zasłużyć można się niekoniecznie dla Rzeszowa
są jeszcze inne miasta






 
można się zasłużyć w skali krajowej : 






a te zapisy są dla mnie perełką :







Dobrym byłeś Polakiem, cnym obywatelem,
czułym ojcem dla dzieci, wiernym przyjacielem.
Pociechą w moich troskach, w szczęściu uczestnikiem.
Ty dla mnie byłeś mężem, ojcem, przewodnikiem,
moim żywiołem ... Dla Ciebie stale żyłam cała
i w tym grobie szczęśliwość moja pozostała.

                                                                                                                 / Sofiówka /