W  STARYM  KOŚCIELE


Ty mój przytułku, wśród ciemności jasny
Bóstwu wystarczający, choć dla ludzi ciasny,
Ty dla boskiej jedynie budowany chwały.
Jakkolwiek szereg wieków ściany twe widziały
Tyś ludziom nie pochlebiał ...
Wnątrz i zewnątrz pokorny, choć głośny w zasługi,
Jakoś nas uczył cnoty przez cały wiek długi
Tak i zgon twój nam głosi przyszłe zmartwychwstanie.
...


                                                         / autor mi nieznany - " *** " /

   W poprzednim moim poście odwiedziłem dworek - Muzeum Marii Konopnickiej w Żarnowcu. Dzisiaj odwiedzę kolejny punkt na mapie Podkarpacia. Wracając z Żarnowca drogą nr 19 do Rzeszowa w Iskrzyni drogowskazy pokazują nam kierunek do Haczowa, gdzie znajduje się wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO drewniany kościół.

   Haczowski stary kościół jest największym w Polsce, a może i w Europie, gotyckim drewnianym kościołem. Do niedawna uchodził też za najstarszy w Polsce kościół zbudowany z tak nietrwałego jak drewno materiału. Prowadzone w ostatnich latach badania dowiodły jednak, że to drewniany kościół w Tarnowie Pałuckim koło Poznania jest starszy.

   Świątynię w Haczowie pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP i Św. Michała Archanioła zbudowano w końcu XIV wieku, być może w 1388 roku. Jest to pierwszy kościół jaki zbudowano w tym miejscu.

  W XIV i XV wieku Haczów był stosunkowo dużą miejscowością, zlokalizowaną na prawie magdeburskim za czasów króla Kazimierza Wielkiego. Była potrzeba już wtedy dużego kościoła. Pierwotnie kościół nie posiadał wieży. Dobudowano ją wraz z sobotami przy rozbudowie na początku XVII stulecia. Dzisiejszą formę kościół uzyskał po kolejnym remoncie w końcu XVIII wieku. W ostatnich latach wymienione zostało oszalowanie zewnętrznych ścian i gont na dachu.
   Przed II wojną światową w Haczowie obok starego, drewnianego kościoła zaczęto budowę nowego, teraz już murowanego. W 1948 roku wszystkie nabożeństwa zostały przeniesione do nowego kościoła. Nieużywany stary kościół został przywłaszczony prze ówczesne władze komunistyczne. Pierwotnie miał być przeniesiony do skansenu w Sanoku, lub służyć jako filia tego skansenu. Ostatecznie zaczął chylić się ku upadkowi. Na fali "Solidarności" świątynia została odzyskana przez parafię i po przeprowadzonej konserwacji w listopadzie 2000 roku przywrócono stary, haczowski kościół do kultu religijnego. Kolejnym ważnym wydarzeniem było wpisanie w sierpniu 2003 roku zabytkowego kościoła na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO
 
   

kościół z zewnątrz 

prezentuje się okazale :

   We wnętrzu kościoła zachowała się polichromia z 1494 roku. Najwięcej malowideł znajduje się w prezbiterium. Lata zrobiły swoje i niektóre z nich są słabo widoczne. Nowsze polichromie z XVII i XIX wieku prezentują się o wiele lepiej.

wnętrze kościoła :

polichromia w prezbiterium

ze sceną wniebowzięcia : 

   Kościoły w Haczowie, stary i nowy, to Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. Czczona jest tu gotycka "Pieta" - figura Matki Bożej trzymającej na kolanach martwe ciało Pana Jezusa. Oryginalna figura znajduje się obecnie w nowym kościele, w starym, w bocznej kaplicy znajduje się kopia. Nie ma dokumentów stwierdzających pochodzenie tej figury, jej wiek określa się na około 500 lat.

haczowska pieta :

na ołtarzu Matki Bożej

znajduje się ciekawa figura.

kogo ona przedstawia ?

obraz Św. Michała Archanioła

drugorzędnego patrona świątyni :

Święty Józef

- obraz w bocznym ołtarzu :

   Jak wspomniałem najwięcej starej polichromii zachowało się w prezbiterium kościoła. Malowidła są już słabo widoczne, a w ogóle prezbiterium zamknięte jest balaskami. Szacunek do sacrum nie pozwolił mi tam wchodzić. Znalazłem natomiast inne ciekawe malunki z tekstami :

"Dom móy, Dom modlitwy,

 a wyście go uczynili Jaskinią łotrów"

  "módlcie się w duchu i prawdzie"

" człowiek bez istoty czyli wnętrza

jest jak Kościół bez Eucharystii "

" kościół ma piękną twarz wiary "