wtorek, 12 marca 2019

ANDALUZJA  07

GUADALQUIVIR


Wsłuchany w tą cichą piosenkę
Wszedłem na brzeg pierwszy raz.
Wiedziałem już rzeko, że kocham cię rzeko,
Że odtąd pójdę już z tobą.

O dobra rzeko,
O mądra wodo,
Wiedziałaś gdzie stopy znużone prowadzić,
Gdy sił już było brak.
Brak.

Wieże miast, łuny świateł,
Ich oczy zszarzałe nie raz,
Witały mnie pustką, żegnały milczeniem
Gdym stał się twoim nurtem.

Po dziś dzień z tobą rzeko,
Gdzież począł, gdzie kres dał ci Bóg.
Ach życia mi brakuje, by szlak twój przemierzyć,
By poznać twą melodię. 
    
               Wojciech Jarociński -  " Rzeka "







   W poprzednim moim poście przedstawiłem Wam jedno z "białych miasteczek" jakim jest Cazorla. W pobliżu tego miasta, w górach Sierra de Cazorla ma swoje źródła największa rzeka Andaluzji, a druga w Hiszpanii pod względem długości, jest to Guadalquivir. Spolszczona nazwa to Gwadalkiwir. Nazwa pochodzi z arabskiego i znaczy Wielka Rzeka.
    Tereny z których wypływa Gwadalkiwir to Park Naturalny Sierra de Cazorla, Segura i Las Villas. Jest to największa przestrzeń podlegająca ochronie w Hiszpanii i druga w Europie. Piękne krajobrazy, bogactwo fauny, zwłaszcza ptaków i flory, łączy się z dziedzictwem kulturowym. Jest to najczęściej odwiedzany park w Hiszpanii. 
    Jeżeli inni odwiedzają te tereny to dlaczego nie my.

  krajobraz parku Sierra de Cazorla :


     Postanowiliśmy sobie, że dotrzemy do źródeł Gwadalkiwir.   Mówisz - masz. 
    Nie sprawdziło się to do końca w naszym przypadku. Malowniczą ścieżką - polecam wszystkim tę trasę, przedzieraliśmy się coraz wyżej przez las, pomiędzy ogromnymi głazami, by dotrzeć do skalnego progu z którego spadały wody naszej rzeki. Źródła były jeszcze gdzieś hen daleko, ale nam wystarczył widok tej spadającej siklawy. Moje skojarzenia były jednoznaczne, porównałem tę naszą trasę, widoki i końcowy wodospad do przejścia Doliną Roztoki pod Siklawę w Tatrach. Niby coś całkiem innego ale ... 




  Gwadalkiwir w początkowym swym biegu :



   Ta piękna rzeka, którą wędrując po Andaluzji raz po raz spotykaliśmy, ktoś nazwał rzeką tragiczną i poetycką, okrutną a zarazem mieniącą się niebywałym pięknem. 
    Jej źródła znajdują się na wysokości ok 1400 m npm. Po przepłynięciu 550 km rzeka wpada do Oceanu Atlantyckiego w Zatoce Kadyksu. W jaj wodach odbijają się dwa najpiękniejsze miasta Hiszpanii : Kordoba i Sevilla.
    Każda rzeka ma własną historię, którą żyje. Gdyby rzeki potrafiły mówić - ileż historii mogłyby opowiedzieć.     Nasz Gwadalkiwir to rzeka nad którą stykały się trzy cywilizacje. 
    W czasach Imperium Rzymskiego dzisiejsza Kordoba była stolicą Hiszpanii Betyckiej. Na początku wieku V, kiedy to rozpoczął się okres najazdów barbarzyńskich, Andaluzja okupowana była kolejno przez Wandalów, Alanów i Swebów. Po roku 456 ustanowiono królestwo Wizygotów, którego król Rekkareda po nawróceniu przyjął katolicyzm. Rok 711 to koniec panowania Wizygotów. Na Półwyspie Iberyjskim usadowili się Maurowie. Ich obecność utrzymała się do roku 1491, kiedy to Andaluzję odzyskali królowie katoliccy. 




piękny Gwadalkiwir :


   Gwadalkiwir dopływając do równiny u podnóża Sierra Morena mija jedno z najpiękniejszych miast - Kordobę. To miasto jest skupiskiem nieocenionych zabytków. W panoramie miasta z nad rzeki, wybija się na pierwszy plan, dominująca nad miastem rzymskokatolicka katedra pw. Wniebowzięcia NMP. Jest to przebudowany, ale nie zniszczony, Wielki Meczet, którego początki sięgają roku około 600-nego.

katedra Wniebowzięcia NMP - La Mezquita : 


  Kordoba - Most Rzymski na Gwadalkiwirze :



   Na zakończenie wędrówki nad rzeką Guadalquivir jeszcze dwa znalezione w internecie obrazki autorstwa Davida Robertsa, związane z tą rzeką :



Guadalquivir przepływający przez Kordobę :




   I jeszcze kilka złotych myśli o rzece:

ludzie przychodzą i odchodzą,
dni mijają, rzeka płynie,
tylko ja stoję w miejscu.


gdybyś wiedział jaka dzieli nas rzeka
to byś nawet nie próbował jej przepłynąć. 


człowiek bez uczuć jest jak rzeka bez wody.


życie jest rzeką
musimy wiedzieć w którą stronę popłynąć. 







Brak komentarzy:

Prześlij komentarz