NAUCZ MNIE MÓWIĆ


Naucz mnie mówić, powiesz tak lekko, jakby o kromkę chleba chodziło
Którą głodnemu dam pewną ręką, choćby był wrogiem, a mnie ubyło
By język, kreśląc obrazy cudne, czerpał kolory jak woda z tęczy
A tysiąc myśli, czasami złudnych, skupić do jednej, zamknąć obręczą
Chcesz nie rysować więcej, od nowa, obrazów wcześniej namalowanych
By język giętki nie kończył słowa, by wszystko było dopowiedziane.

                                                                             /Bronek z Obidzy/    

   Wędrując po Ekwadorze mogłem podziwiać różne krajobrazy. Od wybrzeża Oceanu Spokojnego po szczyty Andów. Chciałbym dzisiaj pokazać ich przegląd - kilka migawek :

wybrzeże Pacyfiku :

w dolinie ujścia rzeki Chone olbrzymie "poletka" hodowli krewetek :

W okolicach miasteczka San Antonio na wybrzeżu

rozciągają się ogromne rozlewiska,

będące rezerwatem roślin i ptaków wodnych :

A to ciekawostka. 

W miasteczku Pedro Pablo Gomez

na przewodach rosną orchidee : 

Jedziemy w górę rzeki, na wschód, w stronę Kordyliery Zachodniej :

jesteśmy coraz wyżej :

 

nasza droga pnie się coraz wyżej,

momentami jesteśmy już nad chmurami :

mimo ponad trzykilometrowej wysokości nad poziom morza

ludzie tu mieszkają i uprawiają rolę

wysoko,wysoko spotkaliśmy przycupniętą do ziemi

zagrodę - ziemiankę bez okien z uwagi na silne wiatry

gdzie mieszkają ludzie wraz z całym dobytkiem

dzień się już nachylił, trzeba wracać do domu :